Skip to main content

Herschreven GPT

Nieuw

Multidisciplinair, Interdisciplinair, Integraal

Multidisciplinair

Een multidisciplinaire behandeling houdt in dat meerdere behandelaren betrokken zijn, zoals een arts, fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werker en psycholoog. Elke discipline opereert binnen zijn eigen domein en communiceert onderling over de uitgevoerde behandelingen. Hierbij wordt erop gelet dat behandelingen elkaar niet belemmeren, maar juist ondersteunen. Echter, elke discipline blijft vanuit zijn eigen perspectief werken.

Interdisciplinair

Bij een interdisciplinaire behandeling werken verschillende disciplines gericht samen om de behandeldoelen op elkaar af te stemmen. Binnen een interdisciplinair revalidatieteam wordt samengewerkt onder leiding van een revalidatiearts om de participatie van de patiënt te verbeteren, gegeven de beperkingen van een aangeboren of verworven aandoening. Hierbij werken de professionals samen aan hetzelfde doel en hebben ze een diepgaande kennis van elkaars vakgebieden. De eisen aan een interdisciplinair team zijn hoger dan aan een multidisciplinair team, omdat de integratie van behandelingen hier centraal staat.

Integraal

Een integrale behandeling gaat verder dan intensief overleg en afstemming; hierbij nemen behandelaren delen van elkaars expertise over. Het uitgangspunt is dat de patiënt centraal staat en dat fysieke, mentale en sociale aspecten onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Voorbeelden:

  1. Fysiotherapeutische oefening: Een patiënt raakt emotioneel tijdens een oefening. De fysiotherapeut bespreekt dit meteen, zodat de behandeling effectiever is dan wanneer de patiënt een uur zou moeten wachten op een psycholoog.

  2. Psychologische interventie: Een psycholoog gebruikt therapeutische kennis om te begrijpen waar de patiënt moeite mee heeft of juist goed in is. Dit kan helpen om de emotionele beleving van de patiënt te sturen door fysieke oefeningen.

Een integrale behandeling vraagt veel van de behandelaren. Ze moeten uitgebreide kennis hebben van verschillende vakgebieden, maar ook de grenzen van hun eigen expertise bewaken. Psychopathologie blijft bijvoorbeeld het domein van de psycholoog, terwijl de manipulatie van de wervelkolom tot het vakgebied van de manueel therapeut behoort.

Oud

Multidisciplinair, Interdisciplinair, integraal. 

Multidisciplinair 

Een behandeling waarbij meerdere behandeldisciplines zijn betrokken. Bijvoorbeeld een arts, fysiotherapeut, ergotherapeut, maatschappelijk werk en psycholoog. Binnen deze behandeling hebben alle disciplines hun eigen domein waarbinnen geopereerd wordt. In overleg wordt wederzijds aangegeven wat wordt uitgevoerd en wordt bezien of onderdelen van deze behandeling elkaar kunnen belemmeren, verhinderen of juist faciliteren. Elke discipline werkt en kijkt echter vanuit het eigen domein. 

 

Interdisciplinair 

In deze behandeling trachten verschillende disciplines de onderdelen vanuit hun domein gericht op elkaar af te stemmen. Een kenmerk van interdisciplinaire medisch specialistische revalidatie is dat in het  revalidatieteam gericht gewerkt wordt aan het verbeteren van de participatie gegeven de (rest)beperkingen van de aangeboren of verworven aandoening.  

 

Binnen een revalidatieteam is samenwerken geïnstitutionaliseerd, er wordt intensief samengewerkt onder leiding van een revalidatiearts. Interdisciplinair wil zeggen dat er vanuit verschillende professies aan hetzelfde doel van een patiënt wordt gewerkt.  Er is sprake van samenhangend, integraal team van professionals, zij moeten een diepgaandere kennis hebben van de andere revalidatiedisciplines binnen het team.  De eisen die aan een interdisciplinair team worden gesteld zijn zwaarder dan bij  multidisciplinaire zorg, waarbij weliswaar ook verschillende disciplines betrokken zijn bij één patiënt, maar waarbij iedere discipline zijn eigen behandeling geeft, zonder bovenstaande integratie. 

 

Integraal 

Naast intensief overleg en afstemming van behandeldoelen en het te volgen behandeltraject, nemen behandel-disciplines delen van elkaars expertise over ten behoeve van de behandeling. Achterliggende gedachte is dat de patiënt centraal staat en dat fysieke (biologische),  mentale en sociale aspecten niet van elkaar te scheiden zijn.  

Voorbeelden: 1. Een fysiotherapeut is met een patiënt aan het oefenen. Om de één of andere reden wordt de patiënt door de oefening emotioneel geraakt. Dat is hét moment om met de patiënt dit aspect aan te gaan en te bespreken. Als de patiënt een uur moet wachten voor het consult met de psycholoog dan is het moment voorbij en is de behandeling minder effectief. 2. Een psycholoog kan (fysio-) therapeutische kennis inzetten om te begrijpen waar een patiënt moeite mee heeft of die een patiënt juist wel goed kan. Zo kan de psycholoog middels fysieke oefeningen de emotionele beleving van de patiënt sturen. 

Een integrale behandeling vraagt zeer veel van de behandelaren. Enerzijds moeten zij over uitgebreide kennis op verschillende deskundigheidsgebieden beschikken, maar anderzijds moeten kaders en grenzen zorgvuldig bewaakt en gerespecteerd worden. Zo blijft de aanpak van psychopathologie het gereserveerde gebied van de psycholoog en de manipulatie van de wervelkolom van de manueel therapeut.